खरा..

गढूळ झाली नाती…राहिले न काही हाती….
मातीने दिला जन्म झाली जन्मताच माती…
कुठून उभ्या राहिल्या अचानक जातीपातीच्या भिंती….
भेदभाव ना खंत मला ती कशास वैर तू चिंती…
जगू लागला “भाव” वाहिला माणुसकीचा झरा..
जगेल वागेल सांगेल “माणूस” तोचि असेल खरा..