सावरणे म्हणजे तुझाच आधार शोधणे…
तुटलेल्या जीवाला…तुझ्या स्मृतीने बांधणे…
तू संग ना…तरी रंगले चांदणे…
मृदू मुलायम तरल संथ..गोंदणे…
राहिले तसेच स्वप्न ना उरले जगणे…
मागिले उगाच जे ना देता आले मागणे…
सोडूनी पाश सारे..बरे नव्हे हे वागणे…
तुझ्या वाटेवरी तेल नयनी जगणे…
वळूनी पुन्हा पाहतो वळणाकृती ती रिंगणे…
अनुभवावे तुझ्यासवे मद्यापरी ते “झिंगणे”…