मी

मी भेद पाहिला नाही.. 
मी खेद मानिला नाही.. 
यत्न यातना दोन्ही
मी देव शोधिला नाही… 

मी एक एकटा दोन्ही….

मी दान सांडले नाही…

हरता हरता हुकुमाचे 

मी पान मांडले नाही…

मी शोधीत बसलो नाही…

मी कुणास दिसलो नाही..

तो एकच वियोग होता 

मी जेव्हा हसलो नाही..

मी वादळ झालो नाही.. 

मी शांतही झालो नाही…

घोंघावत राहून सुद्धा 

मी कधी निनादलो नाही…

आताही कधी पाहावे

मी मुळीच उमगत नाही…

मलाच नाही, सगळ्या 

जगास समजत नाही…