गनिमी..!

काय सांगू तुला कसे…आठवले मनी मी..
स्पंदनानी खेळले किती कावे गनिमी…

आभास व्हायचा तुझा तेव्हा..वाटायचे…
तारेही किती प्रकाशमान वाटायचे….

लोचनी थरथर त्या व्हायची…
अश्रूंची तेव्हा कशी पळापळ व्हायची..

भार तुजला मग अश्रूंचेही व्हायचे..
गालास जेव्हा ते स्पर्शून जायचे..

तुजलाही असेच काहीसे असेल भासले…
जे मला स्पंदनांच्या गनिमी काव्याने दिसले…